“GARA” ŞEHİDİM
Bugün “Gara” haberlerin en “Gara” sı geldi Irak’ın “Gara” sından.
Duydum ki: “Vatanım için şehadet şerbeti içmişsin askerim.”
Milletçe ağlıyoruz acımız çok derin.
Yüreği kor ateşler gibi yanar annenin, babanın, eşinin, evladının, sevdiğinin...
“Gara” lar bağlamış Türkiye’m.
Türkiye’m “gara” kaşına kurbandır bugün şehidim.
Sen ki hayatının hiç umulmadık bir anında kuş olup göçüvermişsin bu diyardan, Allah’ın cemâline doğrudan tanıklık etmeye varmışsın, bil ki ağıdım sana değil şehidim.
Allah’ın varlığına ve birliğine tanıklık ettiğimizi tasdik etsek de şu hayat yolunda, binbir türlü sınavı aşmakla görevlendirildik.
Sen bunları tek celsede geçip de varmışsın o makama, ağıdımız sana olur mu hiç şehidim?
Olmaz.
Oysaki anneciğin, babacığın da bilirler mertebenin büyüklüğünü.
Keyfinin bol, rahatının yerinde olduğuna olacağına imanları tamdır.
Lâkin onlar seni dünya gözüyle bir daha göremeyecek olmalarına yanıp tutuşurlar, senin özlemine ağlarlar.
Yok şehidim yok.
Senin yüzünü hiç görmemiş, seni tanımamış olsam da bu vatan toprağına kanın karıştığı, bayrağın kırmızısına kanın çalındığı için; adını, siretini ve suretini sevdiğimsin.
Rabbim tarafından mertebelerin en şereflisine ve yücesine seçildiğin için mübârek bildiğimsin.
Ağıdım sana olur mu hiç?
Elbette olmaz.
Yine de tabutunun başında özlemine dayanamayan eşinin içinde tarifsiz sensizlikle ve özleminle açılmış çukura yanıyorum ben.
Minicik evlâdının gözlerindeki şaşkınlığa ve o hüzne dayanamıyorum, beter kahroluyorum. Sevdiklerinin yüreğindeki kor ateşini Allah elbette serinletecektir.
Benimkisi yalnızca bu köhne dünyanın faniliğine aldanıp olayların arkasındaki gerçek hikmeti görememektir.
Hakkını helâl et şehidim.
Ailen bize ve vatanına emânettir.
Ruhun şâd, mekânın, mekânın bilirim ki zaten 'CENNET' tir.
Nazime DUMAN ASLAN
İlk Yorum Yazan Sen Ol!