Malatya’da her şey ateş pahası!

Mazot, gübre, ilaç, yem… Hepsi el yakıyor! Üretici ekemiyor, hayvancı besleyemiyor, vatandaş geçinemiyor. Ama ne garip ki bu şehirde Ticaret Borsası diye bir kurum var ve başında Ramazan Özcan oturuyor.

Peki, ne yapıyor?

Kayısı üreticisi ürününü değerine satamıyor, tüccarın insafına kalmış. Hayvancılık bitmiş, ahırlar boşalmış, çiftçi umudunu kaybetmiş. Hububat üreticisi ise her hasatta zararla karşı karşıya.Vatandaşın hali ortada!

Tarlada emeği olan, sabahın köründe hayvanına bakan, sıcağın altında alın teri döken insan artık dayanacak güç bulamıyor. Mazot desen uçmuş, ilaç desen altınla yarışıyor. Ama bir tek Malatya Ticaret 

Borsası sessiz!

Ne kayısıya sahip çıkıyorlar, ne hububata, ne hayvancılığa nede kapsımana.

Malatya Ticaret Borsası Nerede?”

Malatya halkı artık sadece “kayısı şehri” olarak anılmak istemiyor.

Çünkü bu şehirde sadece kayısı yok!

Hububat var, hayvancılık var, üretim var, alın teri var.

Ama ne yazık ki bu alanların hiçbiri hak ettiği değeri görmüyor.

Vatandaş perişan, üretici çaresiz, piyasa dengesiz!

Mazot, gübre, ilaç, yem, her şey ateş pahası. Ama bu şehirde bir Ticaret Borsası var ve başında Ramazan Özcan oturuyor.

Soralım o zaman:

Bu borsa ne işe yarıyor?

Kayısı üreticisi bu yıl da erken çiçek açması yüzünden endişeli.

Ardından gelen soğuk hava ve don binlerce ağacı yaktı, bahçeleri kül etti.

Üniversite, bu konuyla ilgili bilimsel çalışmalar yapıyor, çözüm yolları arıyor.

Peki, Malatya Ticaret Borsası bu çalışmaların neresinde?

Kayısının geleceğiyle ilgili ne yapıyor?

Sahada mı, laboratuvarda mı, çiftçinin yanında mı?

Hayır! Borsa, bu kentin üretim acılarını uzaktan izliyor.

Sahada mı, üreticinin yanında mı?

Hayır!

Borsa sadece kayısıyla övünerek görevini yapmış sayılmaz!

Malatya’da hububat üreticisi de var, hayvancı da var, besici, çiftçi, iş insanı da var.

Hepsi bu borsanın kapsamına girer, ama ortada sahip çıkan yok!

Vatandaş artık “borsa kimin için var” diye sormaya başladı.

HAYVANCILIK VE HUBUBAT DA BORSANIN KONUSUDUR

Malatya’nın üretim gücü sadece kayısıyla sınırlı değil.

Hububat, hayvancılık, besicilik, arıcılık ve tarımsal üretim de bu kentin ekonomik omurgasıdır.

Ama Ticaret Borsası’nın gündeminde bunlar yok!

Sanki borsa sadece kayısının fotoğrafını çekmekle görevli gibi davranıyor.

Oysa borsa, üreticinin nabzını tutmak, sorunlara çözüm üretmek, sahada olmak zorunda!

VATANDAŞIN HALİ ORTADA!

Malatya halkı geçim derdinde.

Çiftçi zarar ediyor, hayvancı iflasın eşiğinde, pazar yangın yeri.

Mazot, ilaç, yem, elektrik... Hepsi ateş pahası!

Ama bu şehirde kimse vatandaşın sesini duymuyor.

Ticaret Borsası, Ziraat Odaları, Tarım Müdürlükleri, ilgili kurumlar hepsi suskun.

Ramazan Özcan ve yönetimi;

sadece konuşmakla değil, üreticinin yanında yer almakla yükümlüdür.

Kurumlar, üniversiteler, odalar, il müdürlükleri — hepsi birlikte hareket etmeli.

Ama görünen o ki herkes topu birbirine atıyor, vatandaş da olan bitene seyirci kalıyor.

Malatya’nın kayısısı yanıyor, hayvancısı tükeniyor, hububat üreticisi zararda!

Ama Ticaret Borsası sessiz, soğuk bir duvar gibi.

Artık bu sessizliğe son verilmeli.

Üreticinin alın teri, emeği, umudu sahipsiz bırakılmamalı.

Haber Dilek Kiraz