Kadın olmak muhteşem bir duygudur. Buna rağmen kadınların yaşadığı zorluklar göz 

önüne alınınca bu muazzamlık arka planda kalıyor. Kadın olarak yaşanılan zorlukları bu 

yazıda ele alacağım.

Gerek aile hayatında, gerekse toplumsal ve sosyal hayatta yaşanılan zorluklar, 

ötekileştirilmeler, bazen içinden çıkılmaz bir hale gelip, bu kadarı da olmaz diyip 

şaşırtabiliyor. Bunun temel sebebi haka Ataerkil bir toplumda yaşıyor olmamızdır.

Gelelim kadınların yaşadığı zorlukları anlatmaya. Bu konu roman olur fakat en kısa 

şekilde anlatmaya çalışacağım. Kadınların eşlerinden, ailelerinden, sokakta 

tanımadıkları herhangi bir psikopattan şiddet gördüklerini söylememe gerek yok, 

fazlasıyla aşikar bir durum. 

Dünyada her 3 kadından biri hayatında en az bir kere şiddete maruz kalıyor. 

Türkiye genelinde ise kadınları hemen hemen yarısı şiddete maruz kalıyor.

Kafın cinayetlerini durduracağız platformunun verilerine göre 2021 de en az 280 kadın 

cinayeti işlendi. 217 kadın şüpheli bir şekilde ölü bulundu. 2023 yıllık veri raporuna göre 

315 kadın öldürüldü. 248 kadın şüpheli şekilde ölü bulundu. 2024 yılı başından itibaren 

71 kadın cinayeti işlendi. 27 şubatta ise bir günde bilinen en yüksek sayıda kadın cinayeti 

işlendi. Bu rekor olarak kayıtlara geçmiştir. Ülkemizi en iyi şekilde temsil etmek adına 

farklı alanlarda rekor kırmamız gerekirken kadın cinayetinde kırdığımız rekor hem bir ironi 

olarak karşımıza çıkıyor, hem de ülkemizdeki erkeklerim eğitimsizliklerini gözler önüne 

seriyor. UNOP raporuna göre erkeklerin eşlerini, sevgililerini kısaca partnerlerini 

dövmesinin normal olduğuna inanma oranı %75’ten fazladır. Aynı zamanda ülkemizde 

şiddetin en çok yaşandığı bölgeler Doğu ve İç Anadolu bölgeleridir. Kadınların şiddet 

konusunda yaşadıkları zorlukları dilimizin yettiğince kısaca özetlediysek, işin diğer can 

sıkıcı konusu olan iş hayatında yaşadıkları zorlukları ele almaya gelebiliriz.

İlk olarak iş mülakatlarında yaşanılan sorunlardan bahsedelim. İş görüşmelerinde, 

işverenler, kadınların tahsil seviyesi ne kadar yüksek olursa olsun, görüşme sürecinde 

“Evli veya bekar olup olmadıklarını, çocuk sahibi olup olmadıklarını, çocuk sahibi 

değillerse yakın zamanda böyle bir planları olup olmadığını” soruyolar. Yeni evlenen ya 

da hamilelik sürecindeki adaylar iş görüşmesinden istisnalar olsa da direkt olarak 

eleniyorlar. Bu durumun altında yatan sebep doğum izni dolayısıyla işlerin aksayacağını

düşünüp, yeni eklenecek olan annelik sıfatıyla iş hayatındaki rollerini dengede yürütüp 

yürütemeyecekleri endişesi yatıyor.

Bunların yanı sıra toplumumuzda çok eski zamanlardan süregelen bir anlayış var. 

Erkeğin evi geçindiren, kadının ise evin işlerini çekip çeviren konumda olmaları. Bu 

düşünce, günümüzde de hala devam etmektedir ki, eğitim düzeyleri ne kadar yüksek 

olursa olsun kadınlar, erkeklerden daha düşük düzeyde maaş almaktadırlar.Kadınlar iş dünyasında her zaman geri planda görülüp, hatta çoğu zaman sadece kadın 

olduğu için çay ve kahve servisi, temizlik, karşılama işlerini kadınların yapmaları 

beklenmektedir. Bazı işyerleri kadınların kendilerine uygun olacak şekilde kılık kıyafet 

düzenlemeleriyle, işverenlerin belirlediği şekilde giyinmelerini istemektedir. Bunların 

yanı sıra kadınları kadın yapan en önemli durum olan aylık döngülerini, yani regl 

görmelerini bir dezavantaj olarak görüp, profesyonellikten uzak olup durumlara duygusal 

yaklaşacakları düşüncesiyle, önemli görevler ve yüksek konumlar erkeklere 

verilmektedir.