Dernekler ayrı bir cephe, cemiyetler ayrı bir yol tutmuş. Mali kayıtlar karışık, vergisini veren az, düzen yok. Mikrofon çok ama ses dağınık.Malatya basını bugün, hiçbir dönemde olmadığı kadar dağınık, kutuplaşmış ve güvensiz bir tablo sergiliyor. Aynı şehrin haberini yapan, aynı halka seslenen gazeteciler artık birbirine rakip değil, birbirinin düşmanı gibi davranıyor. Her dernek ayrı bir cephe açmış, her cemiyet kendi küçük çevresini kurmuş. Ortada halkın sesi olması gereken güçlü bir medya değil, kişisel hesapların çatıştığı bir alan var.

“Malatya basını neden ciddiye alınmıyor?” sorusu gündeme geliyor. Cevap aslında ortada: Çünkü Malatya basını kendi içinde bölünmüş durumda. Kimi basın kuruluşu “ben” merkezli yayın yapıyor, kimisi birilerinin gölgesinde hareket ediyor. Gerçek habercilik yerine, çıkar ilişkileri, kişisel kavgalar ve görünürlük yarışları ön plana çıkıyor. Sonra da “Malatya basını neden ciddiye alınmıyor?” sorusu gündeme geliyor. Cevap aslında ortada: Çünkü Malatya basını kendi içinde bölünmüş durumda.

Eleştiri kültürü yok, dayanışma yok, ortak bir duruş yok. Gazeteciler birbirini destekleyeceğine, birbirini itibarsızlaştırmaya çalışıyor. Oysa güçlü bir şehir, güçlü ve bağımsız bir basınla ayakta durur. Halkın sesi olmak, menfaatin değil, gerçeğin yanında durmakla mümkündür.

Cemiyetler  ve Dernekler arasında bitmeyen çekişmeler,  Ancak eksik olan, doğrulanamayan kritik bilgiler

Üyelik sayıları: MGC’nin kaç üyesi var? Diğer basın derneklerinde ve cemiyetlerde üye sayıları ne? Bu rakamlar bulunamadı.

Üyelerin mesleki statüsü: Üyeler gerçekten gazeteci mi? “Basın mensubu” olarak tescil edilmişler mi? Basın kartı vs almışlar mı?

Mali kayıt ve denetim: Derneklerin maliye kayıtları, muhasebe defterleri düzgün tutuluyor mu? Denetim yapılmış mı?

Vergi ödeme bilgiler: Basın mensuplarının veya bu derneklerin üyelerinin vergilerini düzenli verip vermediği yönelik veriler yok.

Derneklerin mali denetim raporları, yıllık faaliyet raporları incelenebilir.

basın derneklerinin kişisel m

MGC ve diğer basın derneklerinden son üyelik listesi, üyelik koşulları, denetim raporları talep edilebilir.

Üyelerin kaçının vergi mükellefi olduğunu, gelir vergisi/serbest meslek kapsamında olup olmadığına dair saha araştırması yapılabilir.

Üyelerin mesleki statüsü: Üyeler gerçekten gazeteci mi? “Basın mensubu” olarak tescil edilmişler mi? Basın kartı vs almışlar mı?

Mali kayıt ve denetim: Derneklerin maliye kayıtları, muhasebe defterleri düzgün tutuluyor mu? Denetim yapılmış mı?

Derneklerin mali denetim raporları, yıllık faaliyet raporları incelenebilir.enfaatlerle yönlendirilmesi, Malatya basınını zayıflatıyor. Basın, birlik oldukça güçlenir; ama burada tam tersi bir tablo var. Eleştiriler çok, icraat yok. Herkes birbirine dil uzatıyor, ama kimse aynaya bakmıyor. Asıl sorun dışarıda değil, içeride!

Eleştiri kültürü yok, dayanışma yok, ortak bir duruş yok. Gazeteciler birbirini destekleyeceğine, birbirini itibarsızlaştırmaya çalışıyor. Oysa güçlü bir şehir, güçlü ve bağımsız bir basınla ayakta durur. Halkın sesi olmak, menfaatin değil, gerçeğin yanında durmakla mümkündür.

Birçok basın derneği ve cemiyetin maliye kaydı bile bulunmuyor. Vergisini düzenli ödeyen, muhasebesi şeffaf olan kurum sayısı yok denecek kadar az. Kimi farklı kurumlar üzerinden kod alıp yayın yapıyor, kimi kendi adına bile resmi kayıt tutmuyor. Basın kuruluşu diye görünen birçok yerin muhasebecisi yok, defteri yok, hesabı yok.

Peki sonra ne oluyor? Kayıt dışı çalışan bu yapılar, en çok bağıran, en çok eleştiren rolüne bürünüyor. Herkes “doğruyu ben söylüyorum” havasında ama ortada ne etik duruş var ne de hesap verebilirlik. Kendi sistemini bile düzgün tutamayan bir basın, kime ne anlatabilir?

Dernekler birbirini hedef alıyor, cemiyetler arasındaki çekişmeler büyüyor. Toplantılarda bile birlikten çok laf yarışı yaşanıyor. Oysa basın, bir şehrin aynasıdır. Ama Malatya’da o ayna toz içinde. Herkes başkasının açığını arıyor, kimse kendi eksikliğine bakmıyor.

Basın gücü, kalemden değil, dürüstlükten gelir. Mali kaydı olmayan, vergisini vermeyen, muhasebesini gizleyen hiçbir kurum “ben gazeteciyim” diyemez. Yakında maliye kapıyı çaldığında kimlerin gerçekten basın, kimlerin sadece tabela olduğu ortaya çıkacak.

Malatya basını artık bu kısır döngüden çıkmalı. Gerçek gazetecilik; mikrofonla değil, vicdanla yapılır.

Kavga değil, birlik gerekiyor.

Çünkü unutmayalım:

Kayıt dışı basın, güven dışı basındır.

Haber Dilek Kiraz