CHP Malatya Kadın Kollarına  Kadınların Yanında Olmayan Kadınlar.

CHP Malatya Kadın Kollarına Sert Bir Bakış 

Cumhuriyet Halk Partisi, Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün ve İsmet İnönü’nün izinde yürüyen, halkın partisi olarak anılan köklü bir partidir. Bu partinin en güçlü yanı her zaman kadınların mücadelesi, emeği ve sesi olmuştur.

Fakat bugün Malatya’da o sesin yerini sessizlik almıştır.

CHP Malatya İl ve İlçe Kadın Kolları Başkanları, ne yazık ki kadınların yanında değildir.

Ev hanımları, öğretmenler, doktorlar, sağlık çalışanları, iş kadınları, çiftçiler… Her biri alın teriyle mücadele ederken, kadın kolları yöneticileri ne onların yanında olmuş, ne de sorunlarına kulak vermiştir.

Kadın kolları demek; halkın içinde olmak, kadınların elinden tutmak, dertlerini dinlemek, umut olmak demektir.

Ama Malatya’da kadın kolları yöneticileri sadece isim olarak vardır.

Ne bir çalışma, ne bir toplantı, ne bir etkinlik…

Ev hanımlarının kapısını çalan, öğretmenle sohbet eden, sağlıkçının derdini dinleyen bir başkan gören olmamıştır.

Gazeteciler sahada, vatandaş sahada ama kadın kolları ortada yok!

Koltukta oturmak kolaydır, önemli olan halkın arasında yürümektir.

Cumhuriyet kadını üretkendir, mücadelecidir; ama Malatya’da bu ruh sanki kaybolmuştur.

CHP’nin kadın kolları Atatürk’ün emanetini taşıyan, Cumhuriyet’in kadın gücünü temsil eden bir yapıdır.

Fakat bugün o güç, Malatya’da suskunlukla gölgelenmiştir.

Kadınların sorunlarına uzak kalan bir teşkilat, sadece kendi adını taşır; partinin değerini değil.

Artık Malatya’daki CHP Kadın Kolları yönetimi kendine şu soruyu sormalıdır:

Biz gerçekten kadınların yanındayız, yoksa sadece koltukların mı?

Kadın kolları denince akla gelen; mücadele, üretkenlik, dayanışma ve sahada aktif çalışma olmalı. Fakat Malatya’da kadın kolları, sadece toplantı salonlarında fotoğraf vermekle meşgul. Kadınların geçim sıkıntısı, işsizlik, deprem sonrası yaşanan barınma sorunları, psikolojik travmalar gibi hayati konularda tek bir güçlü çıkış bile yok.

Bir şehir düşünün…

Depremlerle yıkılmış, insanıyla beraber umudu da enkazın altına gömülmüş.

Ve bir parti düşünün…

Kurucusu kadınların omzundaki mücadeleyle büyümüş ama bugün o kadınların sesine sağır kalmış.

Malatya’da CHP’nin kadın kolları, bir zamanlar umutla anılan bir gücü temsil ederdi. Şimdi ise sessizliğin, ilgisizliğin ve görünmezliğin simgesi olmuş durumda. Ne sahada bir ses, ne sokakta bir nefes var. Kadınların yoksulluğu, çaresizliği, umudu tükenirken; kadın kolları başkanları sadece protokol masalarında, süslü kelimeler arasında kaybolmuş.

Bir kadın kolu, kadınların elini tutmuyorsa, neye yarar o kol?

Bir başkan, halkın yüreğine dokunmuyorsa, hangi makamı temsil eder?

Malatya’da kadınlar her sabah yeniden mücadeleye uyanıyor. Kimisi çocuğuna bir öğün yemek hazırlamak için, kimisi hâlâ konteynerde  yaşam mücadelesi verirken; kadın kolları sanki başka bir şehirde yaşıyor. Kadın emeği, kadın sesi, kadın direnişi bu kadar sessizleştirilemezdi.

CHP’nin Malatya’daki kadın örgütleri artık sadece bir tabeladan ibaret. Sadece ismen varlar, fiilen yoklar. Ne dayanışma var, ne önderlik…

Kadın gücü olmadan parti büyümez, sessizlikle umut filizlenmez.

Malatya’da kadınlar konuşmak istiyor, dertlerini anlatmak istiyor. Ama kendi partilerinin kadın kolları bile onları duymuyor. Bu sessizlik, sadece bir eksiklik değil; bir vefasızlıktır.

CHP’nin temeli Cumhuriyet kadınlarının mücadelesiyle atıldı.

Ama bugün Malatya’da o mücadele, o ruh, o inanç çoktan unutulmuş gibi.

Artık sessizliği değil, sesi olan kadınlar konuşmalı.

Artık koltuklar değil, vicdanlar yönetmeli.

CHP Genel Merkezi’nin de artık bu sessizliğe kulak vermesi gerekiyor. Çünkü Malatya’da kadın kolları, kadınların değil; koltukların, protokol fotoğraflarının ve içi boş mesajların temsilcisi haline gelmiş durumda.

Haber Dilek Kiraz